De klanken die je transcribeert als den tzijn tandklanken. Bij de uitspraak raak je met de punt van je tong de achterkant van je boventanden. In het Mandarijn zit tussen den tmaar één verschil: de dspreek je uit zonder aspiratie en de tmét. Net als bij de ben de pkun je oefenen met een papiertje voor je mond, en moet je oppassen voor verwarring met het Nederlands: de Chinese dklinkt als de Nederlandse tin tak, en niet als de din dak.