Een gedicht van Yĭn Lìchuān 尹丽川

Yóuqī wèi gān

— zhì móumóu, móumóumóu, hé móumóu

qǐng shēn-chū shuāng shǒu

sī-xià nǐ de liǎnmiàn

cèliàng tā de hòudù

jiāqiáng tā de yìngdù

qǔxiao tā de shīdù

bǎwò tā de chǐdù

suōduǎn tā de chángdù

xiūzhēng tā de kuāndù

jùjué tā de fēngdù

ránhòu, qǐng fàng-huí yuánchù

…

qǐng shuāng shǒu hé shí

nǐ yídìng gǎnjué-de-dào

nǐ qiánchéng de yǒnggǎn de biǎoqíng

jiù xiàng yí kuài yóuqī wèi gān de páizi

shéi dōu xiǎng zài shàngmian

àn yí ge shǒuyìn

《油漆未干》

—致某某、某某某、和某某

请伸出双手

撕下你的脸面

测量它的厚度

加强它的硬度

取消它的湿度

把握它的尺度

缩短它的长度

修整它的宽度

拒绝它的风度

然后，请放回原处

…

请双手合十

你一定感觉得到

你虔诚的勇敢的表情

就像一块油漆未干的牌子

谁都想在上面

按一个手印

… Waarvan de verf nog nat is

— voor dinges, dingetje en je-weet-wel

steek je handen uit

scheur je gezicht af

schat in hoe dik het is

versterk hoe hard het is

weiger hoe warm het is

begrijp hoe groot het is

bekort hoe lang het is

verstel hoe breed het is

verwerp hoe sjiek het is

en zet het dan weer terug

…

vouw je handen voor je borst

en je zult haar zelf voelen:

je vrome je dappere uitdrukking

als een uithangbord waarvan de verf nog nat is

en iedereen wil er

een handafdruk in zetten